Telefon interwencyjny dla osób bezdomnych, potrzebujących pomocy i schronienia:
531 112 114
Pomagamy i zmieniamy życia na lepsze
Stawiamy na dobro drugiego człowieka i jego szeroko rozumiany rozwój poprzez całościowe i holistyczne podejście z uwzględnieniem wymiarów biologicznego, psychologicznego i duchowego. Jesteśmy placówką pracującą z osobami doświadczającymi bezdomności przez pogłębioną terapię w tym uzależnień. Jako pierwsi w Polsce zastosowaliśmy metodę społeczności terapeutycznej w pracy z osobami doświadczającymi bezdomności.
W naszym Domu, wszyscy są i czują się potrzebni. Tu nie ma tak zwanej obsługi pensjonariuszy, mieszkańcy sami wykonują codzienne prace, pełnią potrzebne funkcje i role, wykonują zadania na rzecz Wspólnoty – w Domu, zawsze pisanym przez wielkie D, bo dla wielu staje się on Domem. Dla niektórych tymczasowym, dla innych docelowym. Czasami tym pierwszym domem, którego dotychczas nie mieli.
NASZA MISJA
Dom, opieka i nauka
Nasi mieszkańcy realizują socjoterapię, readaptację zawodową, społeczną i rodzinną. Uczestniczą w treningach interpersonalnych, pogłębiając swoje umiejętności społeczne i interpersonalne oraz w warsztatach na których wypracowują asertywne sposoby radzenia sobie z przeciwnościami, ucząc się rezygnacji z antyspołecznych postaw np. acting-out.
Proces psychoterapeutyczny jest niezbędnym elementem w leczeniu i kompensacji głębokich deficytów relacyjnych, społecznych, wychowawczych i zawodowych.
Co robimy:
Oferujemy unikalną na dzień dzisiejszy możliwość uczestniczenia w autorskim programie IPRO (Integratywny Plan Rozwoju Osobistego) pracując od wielu lat metodą społeczności terapeutycznej. Ta forma pracy już od początku była nowatorska wobec osób będących w bezdomności i tak pozostało do dziś.
Przeciwdziałamy stygmatyzowaniu osób wykluczonych społecznie, jako nieaktywnych, nie mających nic do zaoferowania, tylko biorących. Jako osób roszczeniowych i czekających na to, by im społeczeństwo dawało, by ich utrzymywało. Osób nie mających w sobie żadnego potencjału twórczego, do niczego nie zdolnych i nie potrafiących opowiedzieć kim są, dlaczego są w takim miejscu jak bezdomność. Chcemy zaprzeczyć niefortunnym przekazom, ukazującym bezdomnych jedynie jako społeczny problem.
Od kilku lat możemy obserwować trend zmian w podejściu do problemu bezdomności, który kiedyś opierał się na pracy i mieszkaniu jako jedynymi brakującymi aspektami w problemie bezdomności. Niejednokrotnie działania nastawione na pomoc stricte materialną kończyły się fiaskiem i frustracją pomagających. Osoba w bezdomności to najczęściej straumatyzowany człowiek z zerwanymi więziami bliskości, który próbuje rozwiązać swoje wewnętrzne konflikty i braki oraz porażki uzależnieniem. Uzależnienie to jedynie objaw kłopotów, a nie przyczyna bezdomności.
To podejście cechuje naszą misję w zasadzie od początków naszego funkcjonowania. Wprowadziliśmy nasze myślenie w zasady i formy działań. Nasza praca ewoluuje wraz z naszym rozumieniem drugiego człowieka w potrzebie. Od 2002 r. nasz program udoskonala się i zmienia wraz z przemieniającą się rzeczywistością i indywidualnymi potrzebami.